او تمام پاکي بود او راه رضايت خدا بود
او تمام پاکي بود
آن ماجراي عظيمي که مفسران و محدثان شيعه و سني در ذيل آيه “تطهير” و در حديث مشهور کساء آورده اند بي گمان گواهي آسماني است که رسول خدا، أميرالمؤمنين، صديقه کبري، امام مجتبي و امام حسين عليهم السلام از هر اشتباه و خطا و هرگناه و معصيتي به دور هستند و پر واضح است که عظمت اين مقام از آن روست که خالق ِ تواناي هستي آن را ضمانت کرده است.
او راه رضايت خدا بود
افزون بر اين مقام والا، رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم سخن را درباره فاطمه زهرا عليها السلام به اوج رساند و والاترين مقامي را که براي يک انسان قابل تصور است، براي او بيان فرمودند، مقامي که عارفان و راه پويان ِ را بَلد در درک آن متحير و سرگردانند.
آورده اند رسول خدا صلي الله عليه و اله و سلم که هرگز سخني از سوي خود نمي گفت و سخنش سخن خدا بود : درباره ِ آن انسيه ي حورا بارها مي فرمود:
” إنَّ الله لَيَغضَبُ لِغَضَبِ فاطمه و يَرضي لِرضاها “
خداوند با غضب فاطمه خشم مي گيرد و با خوشنودي او خوشنود مي شود.
انسان کامل آن است که در مقابل خداوند ِ سبحان تسليم ِ محض باشد يعني همواره به رضاي خدا راضي باشد و به غضب او غضب کند، حال بانويي را که برترين پيامبران خدا درباره اش بفرمايد: “به غضب او، خدا غضب مي کند و به رضاي او، خدا راضي گردد” چه مقامي دارد و کيست؟ آيا رفتار او و گفتارش بهترين ملاک و ميزان رضايت و نارضايتي پروردگار عالم نيست؟