اندكى پس از شهادت حضرت صدّيقه طاهره فاطمه سلام اللّه عليها فرزندان آن حضرت
وصيّت پنجم
اندكى پس از شهادت حضرت صدّيقه طاهره فاطمه سلام اللّه عليها فرزندان آن حضرت امام حسن و امام حسين عليهماالسلام با حضور بر بالين مادر دريافتند كه آن گرامى از دنيا رفته است. پس شتابان به مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم آمده پدر را از اين فاجعه با خبر ساختند
امام اميرالمؤمنين عليه السلام سرآسيمه به خانه آمد، در كنار بستر همسر خويش نشست، و چون پوششى را كه بر بدن دخت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم افكنده شده بود كنار زد، رقعه اى را يافت كه بر آن نوشته بود:
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحيـمِ
هذا ما أَوْصَتْ بِهِ فَاطِمَةُ بِنْتُ رَسُولِاللّهِ أَوْصَتْ وَ هِىَ تَشْهَدُ أَنْ لا إلهَ إِلاَّ اللّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ وَ النّارَ حَقٌّ وَ أَنَّ السّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فيها وَ أَنَّ اللّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ
يَا عَلِىُّ ! أَنَا فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ . زَوَّجَنِىَ اللّهُ مِنْكَ لِأَكُونَ لَكَ فِى الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ ؛ أَنْتَ أَوْلى بى مِنْ غَيْرى ، حَنِّطْنى وَ غَسِّلْنى وَ كَفِّنّى
بِاللَّيْلِ وَ صَلِّ عَلَىَّ وَ ادْفِنّى بِاللَّيْلِ وَ لاَ تُعْلِمْ أَحَدًا وَ أَسْتَوْدِعُكَ اللّهَ وَ اقْرَءْ عَلى وُلدِىَ السَّلامَ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ
به نام خداوند رحمان و رحيم
اين است آنچه كه فاطمه دختر رسول خدا بدان وصيّت مى كند؛ او در حالى وصيّت مى كند كه گواهى مى دهد هيچ معبودى جز « اللّه » نيست، و محمّد صلی الله عليه و آله بنده و فرستاده اوست، و اين كه بهشت و دوزخ، حقّ است و روز رستاخيز ـ كه ترديدى در آن نيست ـ فرا خواهد رسيد، و قطعًا خداوند مردگان را برخواهد انگيخت.
اى على! من فاطمه ام دخت محمّد عليه السلام؛ خداوند مرا به همسرى تو درآورد تا در دنيا و آخرت همسر تو باشم. تو نسبت به من از ديگران سزاوارترى؛ از اين روى (آن گاه كه ديدگان از جهان فرو بستم) مرا حنوط كن، و غسل بده، و در دل شب مرا كفن بپوشان و بر من نماز بگزار، و شبانه به خاكم بسپار و هيچ كس را با خبر مكن!
تو را به خداوند مى سپارم، و سلام مرا به فرزندانم ـ تا روز قيامت ـ برسان !
بحارالانوار، ج 43، ص 214
