دعوت آیت الله العظمی وحید خراسانی (مدظله) از زائران کربلا زائران کربلا برای فرج امام زمان -علیه السلام- در شب و روز اربعین دست به دعا بردارند.
دعوت آیت الله العظمی وحید خراسانی (مدظله) از زائران کربلا
زائران کربلا برای فرج امام زمان -علیه السلام- در شب و روز اربعین دست به دعا بردارند.
حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی -مد ظله العالی- در دیدار جمعی از روحانیون و مبلغین، با تأکید بر اهمیت تبلیغ دین، وظیفه اصلی مبلغین را تحکیم اعتقادات، بیان احکام و ترویج اخلاق دانستند و فرمودند: توجه دادن مردم به خدای متعال از طریق بیان نعمت های او و تذکر دادن آنان به ولی عصر امام زمان -علیه السلام- بهترین توشه ای است که می توانید از سفر های تبلیغی بگیرید.
معظم له سپس با بیان روایتی از امام صادق -علیه السلام- در مورد اجر کسانی که به شوق امام حسین -علیه السلام- و به خاطر محبت رسول خدا -صلی الله علیه وأله وسلم- ، امیرالمؤمنین -علیه السلام- و فاطمه زهرا -علیها السلام- به زیارت آن حضرت می روند، فرمودند: خوشا به حال آنان که با پای پیاده در بیابان ها به سمت کربلا حرکت می کنند.
حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی -مد ظله العالی- در دیدار جمعی از روحانیون و مبلغین، با تأکید بر اهمیت تبلیغ دین، وظیفه اصلی مبلغین را تحکیم اعتقادات، بیان احکام و ترویج اخلاق دانستند و فرمودند: توجه دادن مردم به خدای متعال از طریق بیان نعمت های او و تذکر دادن آنان به ولی عصر امام زمان -علیه السلام- بهترین توشه ای است که می توانید از سفر های تبلیغی بگیرید.
معظم له سپس با بیان روایتی از امام صادق -علیه السلام- در مورد اجر کسانی که به شوق امام حسین -علیه السلام- و به خاطر محبت رسول خدا -صلی الله علیه وأله وسلم- ، امیرالمؤمنین -علیه السلام- و فاطمه زهرا -علیها السلام- به زیارت آن حضرت می روند، فرمودند: خوشا به حال آنان که با پای پیاده در بیابان ها به سمت کربلا حرکت می کنند.
حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی –مد ظله العالی- در پایان بیاناتشان از همه ی زائرانی که موفق به زیارت امام حسین -علیه السلام- در اربعین می شوند خواستند که در حرم مطهر آن حضرت در شب و روز اربعین دست به دعا بردارند و برای فرج امام زمان -علیه السلام- دعا کنند.
مشروح بیانات معظم له
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین وصلی الله علی سیدنا محمد وآله الطاهرین سیما بقیة الله فی الارضین واللعن علی اعدائهم الی یوم الدین .
کلام خدا هر جمله ای بحری است مواج. عمق آن بحر برای ما پیدا نیست، ولی المیسور لا یسقط بالمعسور. یک جمله در کلام خداست: فمن یعمل مثقال ذرة خیرا یره ومن یعمل مثقال ذرة شرا یره . بحث در این آیه مفصل است،: اولا: من یعنی چه ؟ کلمه ای اعم از ما و من نیست. ما، بالنسبة به غیر ذوی العقول؛ من، بالنسبة به ذوی العقول. بعد یعمل. عمل چیست ؟ بعد نوبت می رسد به ذره. ذره چیست؟ بعد می رسد به مثقال .ثقل یک ذره چقدر است. بعد منتهای بحث دو کلمه است: خیر و شر. مهم این نکته بهت انگیز است: هر کس به اندازه سنگینی یک ذره ، خیر از او سر بزند، می بیند - اما مرجع ضمیر چیست؟ خود خیر است، نه جزای خیر - خود خیر را می بیند . جمله دوم : هرکس به قدر ثقل یک ذره شر از او سر بزند، خود آن را می بیند .
معلوم شد خود این آیه در محافلی باید بحث بشود، در کلمه به کلمه، ولی امشب به همین اندازه اکتفا می کنیم. حالا عمده این است که بشر دو صنف می شود : من یعمل مثقال ذرة خیرا؛ من یعمل مثقال ذرة شرا .
مهم باز این است که عمر را باید شناخت. این عمر چه گوهری است و باید چه جور صرف بشود تا آن روز رؤیت، دیگر دغدغه ای در نفس نماند؟
بهترین خیرات، افضل خیرات چیست؟ کار انبیا است. آیا تصور می شود کاری از کار ابراهیم و موسی و عیسی و خاتم، افضل و اشرف؟ آن کار چیست ؟ وما علی الرسول إلا البلاغ ، قرآن بخوان، منحصرا کار رسول بلاغ است. بعد آنچه محیر العقول است، این است که اینهایی که عازم اند به سفر، اینها همه لباس انبیا را پوشیده اند . شما برای چه می روید؟ اگر از شما بپرسند کار شما در مناطق محروم چیست؟ چه می گویید؟ تبلیغ. ماده تبلیغ که هیئت تفعیل است، چیست؟ بلاغ. پس کار شما کار انبیا است.
اولا: قدر این نعمت را بدانید؛ سعی کنید که اسم شما در این دفتر ثبت شده، مبادا قلم بخورد. وای بر آن روزی که اسمی در دفتر بلاغ نوشته نباشد، بدتر از آن، آن روزی که اسم نوشته خط بخورد . افسوس که عمر گذشت، ما نفمیدیم چه بکنیم و آنچه لازم است در تفقه در دین نرسیدیم.
اولا: قدر زمان را بدانید؛ در چه زمانی واقع شدید؟ آن جا که می روید آنها کی هستند ؟ در چه زمانی؟ با چه اعتقادی؟ همان های اند که پای پیاده طی مراحل می کنند، خودشان را به حرم سید الشهدا برسانند. هم ارزش خودتان را بفهمید، هم ارزش آنها را .
ابو حمزه ثمالی که از اعیان حواریین امام چهارم است، از ابی خالد کابلی، نقل می کند که ابو خالد گفت: علی بن الحسین زین العابدین به من فرمود : در زمان غیبت دوازدهمین جانشین خاتم النبیین، مردمی می آیند - تعبیر امام بهت انگیز است، اگر وقتی توفیق حاصل شد، باید این ها تشریح بشود- بعد زین العابدین، سید الساجدین، صاحب زبور آل محمد، بیانش این است: آنها که در زمان غیبت او می آیند، افضل اهل کل زمان؛ افضل از اهل هر زمانی هستند، چشم روزگار، نه در عصر نوح، نه در زمان ابراهیم ، نه در زمان موسی، نه در زمان عیسی، نه در زمان خاتم انبیا، مثل آنها را ندیده؛ افضل اهل هر زمان اند.
بعد امام این جمله را تعلیل می کند : چرا افضل اند؟ - وکل شیء عنده بمقدار- علت افضلیت این است : آتاهم الله من العقول…؛ خدا به آنها عقلی داده که غیبت نزد آنها مثل شهود است ، در غیبت آن حضرت، مثل شهود، مؤمن اند . بعد فرمود: اینها کسانی هستند که روز قیامت محشور می شوند در زمره کسانی که بین یدی رسول الله شمشیر زده اند. غوغا در این سه جمله است: بعد فرمود: أولئک هم المخلصون حقا وشیعتنا صدقا والدعاة إلی الله سرا وجهرا؛ آنها رسیده اند به مقام اخلاص، حقا ، شیعه ما هستند ، صدقا ، بعد دعاة ، دعوت می کنند به الله در سر و علن .
http://wahidkhorasani.com