حضرت فاطمه زهرا سلام‏ اللّه‏ عليها فرموده است:
ألا وَ قَدْ أرى وَاللّه‏ِ أنْ قَدْ أَخْلَدْتُمْ إلَى الخَفْضِ وَ أَبْعَدْتُمْ مَنْ هُوَ أَحَقُّ بِالْبَسْطِ وَ القَبْضِ … فَدُونَكُمُوها فَاحْتَقِبُوها مُدْبِرَةَ الظَّهْرِ مَهيضَةَ العَظْمِ خَوْراءَ القَناةِ ناقِبَةَ الخُفِّ باقِيَةَ العارِ مَوْسُومَةً بِغَضَبِ الجَبّارِ وَ شَنارِ الأَبَدِ مَوْصُولَةً بِنارِ اللّه‏ِ المُوقَدَةِ الَّتى تَطَّلِعُ عَلَى الأَفْئِدَةِ؛
آگاه باشيد ! به خدا سوگند مى‏ بينم كه به آسايش و زندگى راحت روى آورده، و كسى را كه به تدبير امور از همگان سزاوارتر است از منصب زمامدارى دور كرده‏ايد … اينك اين شما و اين شتر خلافت؛ آن را جهاز كنيد و بر آن بنشينيد! (امّا بدانيد كه) پشت اين مركبْ مجروح، استخوانش شكننده، پاهايش ناتوان، پنجه و پاشنه‏ اش فرسوده، و بد نامى (سوارىِ اين مركب) ماندگار و هميشگى است، چندان كه داغ ننگ ابدى و خشم خداى جبّار بر آن نهاده شده و به آتش افروخته الهى ـ همان آتشى كه بر دلها راه مى‏ يابد ـ پيوند يافته است

خطبه فدكيـّه

آن گاه كه كارگزاران سقيفه بر آن شدند تا امام اميرالمؤمنين على عليه‏ السلام را به اجبار سوى مسجد ببرند و حضرتش را به بيعت وادار كنند، دخت گرامى پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله‏ و سلم با دفاع از حريم امام زمان خويش، خطاب به گروه مهاجم و انبوه كسانى كه نظارگر صحنه بودند فرمود:
وَ اللّه‏ِ لا أَدَعُكُمْ تَجُرُّونَ ابْنَ عَمّى ظُلْمًا ، وَيْلَكُمْ ما أَسْرَعَ ما خُنْتُمُ اللّه‏َ وَ رَسُولَهُ فينا أَهْلِ البَيْتِ وَ قَدْ أَوْصاكُمْ رَسُولُ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله‏ و سلم بِاتِّباعِنا وَ مَوَدَّتِنا وَ التَّمَسُّكِ بِنا فَقالَ اللّه‏ُ تَعالى: «قُلْ لا أَسْأَ لُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إلاَّ المَوَدَّةَ فِى الْقُرْبى»

به خدا سوگند نمى‏ گذارم پسر عمويم را ستمگرانه كشان كشان (سوى مسجد) ببريد! واى بر شما! چه شتابان راه خيانت به خدا و پيامبرش را در خصوص ما اهل بيت عليهم‏ السلام پيموديد، در حالى كه رسول خدا  صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله‏ و سلم شما را به پيروى از ما و مهر ورزيدن به ما و چنگ زدن به رشته (ولايت) ما سفارش نموده و خداوند متعال نيز فرموده بود: «اى پيامبر! به مردم بگو من هيچ گونه پاداشى بر رسالت خويش از شما نمى‏ خواهم، جز اين كه نسبت به نزديكانم محبّت و مودّت كنيد»

الإمامة و السّياسة، ج 1، ص 19

حضرت فاطمه زهرا سلام‏ اللّه‏ عليها فرموده است:

يا مَعْشَرَ الْمُهاجِرينَ وَ الْأنصارِ!

اُنصُرُوا اللّه‏َ فَإنِّى ابْنَةُ نَبِيِّكُمْ وَ قَدْ بايَعْتُمْ رَسولَ اللّه‏ِ  صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله‏ و سلم يَوْمَ بايَعْتُمُوهُ أنْ تَمْنَعُوهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ مِمّا تَمْنَعونَ مِنْهُ أنْفُسَكُمْ وَ ذَراريكُمْ فَفُوا رَسولَ اللّه‏ِ  صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله‏ و سلم بِبَيْعَتِكُم؛

اى گروه مهاجران و انصار!

خدا را يارى كنيد و بدانيد كه من دخت پيامبرتان هستم، و شما آن روز كه رسول خدا  صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله‏ و سلم از شما بيعت گرفت، با او پيمان بستيد كه همان گونه كه از خود و فرزندانتان دفاع مى‏ كنيد از آن حضرت و فرزندانش نيز حمايت كنيد، پس به پيمانتان با حضرتش وفا نماييد!

بحارالانوار، ج 29، ص 191

حضرت فاطمه زهرا سلام‏ اللّه‏ عليها فرموده است:

فَما جَعَلَ اللّه‏ُ لِأَحَدٍ بَعْدَ غَديرِ خُمٍّ مِنْ حُجَّةٍ وَ لا عُذْرٍ؛

خداوند پس از واقعه عظيم غدير خم، براى هيچ كس برهان و بهانه‏ اى
باقى نگذاشته است

دلائل الإمامة، ص 122

 دو پدر اين امّت‏
پيام چهارم
حضرت فاطمه زهرا سلام‏ اللّه‏ عليها فرموده است:
أَبَوا هذِهِ الأُمَّةِ مُحَمَّدٌ وَعَلِىٌّ (عليهماالسلام) يُقيمانِ أَوَدَهُمْ وَ يُنْقِذانِهِمْ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إنْ أَطاعُوهُما، وَ يُبيحانِهِم النَّعيمَ الدّائِمَ إنْ وافَقُوهُما؛
محمّد و على ـ سلام خداوند بر آنان ـ دو پدر اين امّت‏ اند كه نيازهاى پيروان خويش را برمى‏ آورند (و از آنها حمايت مى‏ كنند). اگر مردم از آن دو پيروى كنند آنان را از عذاب جاودان رهايى مى‏ بخشند، و اگر با آن دو همراهى نمايند از آسايش هميشگى بهره‏ مندشان مى‏ سازند

بحارالانوار، ج 23، ص 259

 پیروی اهل بیت، سامان امت و صیانت از تفرقه

پيام سوم

حضرت فاطمه زهرا سلام‏ اللّه‏ عليها فرموده است:

(فَرَضَ اللّه‏ُ)… طاعَتَنا نِظامًا لِلْمِلَّةِ وَ إمامَتَنا أَمانًا مِنَ الفُرقَةِ؛

خداوند پيروى از ما اهل بيت را براى سامان يافتن امر امّت ، و امامت و پيشوايى ما را به منظور صيانت از آفت تفرقه واجب فرموده است

خطبه فدكيـّه